Erik Meijs
Biografie
Erik werd geboren op 20 april 1991 in Zoetermeer. Erik was een zeer drukke jongen met een enorme hoeveelheid energie. Al heel vroeg bleek dat hij erg sportief was aangelegd. Elke sport die hij als kleine jongen aanraakte, bleek hij snel onder de knie te krijgen. Hij was een goede zwemmer, maar ging ook op turnen. Erik speelde altijd buiten. Was niet kapot te krijgen.
Kennismaking badminton
Bij toeval kwam hij met de badmintonsport in aanraking en begon te spelen bij het Haagse BC Drop Shot, een gerenommeerde badmintonvereniging uit de regio. Hij was toen 7 jaar. Erik ontwikkelde zich vanaf dat moment snel, maar in de luwte. Hij werd ‘ontdekt’ door Robbie Kneefel en werd gevraagd om deel te gaan uit maken van de BAZH, de Badminton Academy Zuid Holland. Halverwege zijn middelbare schooltijd maakte hij de overstap van een reguliere middelbare school in Zoetermeer naar een LOOT-school in Den Haag, het Segbroekcollege. Daardoor kon hij veel beter de badmintontrainingen combineren met school.
Nederlands Jeugdkampioen Herenenkel
Pas in januari 2008 (hij was toen al bijna 17 jaar) werd Erik geselecteerd voor de nationale badmintonselectie en in mei 2008 verhuisde hij naar het topsportcentrum in Papendal om daar dagelijks te trainen. Dat jaar maakte Erik onderdeel uit van het Six Nations team <19 dat er met de gouden medaille van door ging. In 2010 wist hij in zijn laatste jaar als jeugdspeler eindelijk het hoogst haalbare in de wacht te slepen, namelijk het Nederlands jeugdkampioenschap in de herenenkel.
Erik wilde meer
Erik ontwikkelde zich snel, maar had in toenemende mate het gevoel dat hij te weinig uit de trainingen haalde en zich onvoldoende kon ontplooien. Erik wilde meer. Had andere prikkels nodig. In 2010 ging Erik voor de eerste keer naar Vietnam voor een trainingsstage, samen met Ron Daniëls. Dat bleek een keerpunt in zijn carrière. In juli 2011 besloot Erik om een zeer grote stap te maken. Hij stapte uit de Nationale Selectie en verliet het trainingscentrum op Papendal. Erik was van mening dat hij buiten de selectie grotere kansen maakte om aansluiting bij de internationale top te krijgen en wilde zijn ontwikkeling een nieuwe dimensie geven.
Professioneel begeleidingsteam
Een professioneel begeleidingsteam werd opgericht met een technische staf met meerdere coaches uit binnen- en buitenland, zoals Ron Daniëls, Roy Calbo, Roel van Heuckelom, Andreas Johannsen en Fred van Wankum. Daarnaast werd gewerkt met een brede groep van nationale en internationale adviseurs, medische staf en een mentale coach. Erik koos dus voor een puur individuele aanpak en wilde op die manier doorgroeien naar de absolute top in Europa en internationaal.
Na halve finaleplaatsen op het NK senioren in 2011 en 2013-2015 volgde in februari 2016 eindelijk de nationale titel in het mannenenkelspel. Een bekroning op jaren hard werken.
Baanuren & Inkomsten
Om de nodige extra uren te maken op de baan en inkomsten te genereren, speelde Erik uiteraard ook competitie. Hij begon bij het Haagse Drop Shot, ging vervolgens naar DCK om uiteindelijk bij BC Duinwijck uit Haarlem te belanden. In 2011 werd hij met Duinwijck landskampioen, bekerkampioen én Europees kampioen voor clubteams. Eriks ambitie ging echter verder.
Hij ontgroeide de Nederlandse competitie en ging zijn heil zoeken in het buitenland. Zo kwam hij bij BC Beuel uit Bonn terecht, waar hij zich kon meten met veel spelers die ook aan de internationale toernooicircuits deelnamen. Daarnaast begon Erik zich ook te ontwikkelen als badmintontrainer en werd hij hoofdtrainer bij diverse clubs. Om extra middelen binnen te halen gaf hij ook regelmatig clinics, wat hij overigens zelf ook erg leuk vond om te doen.
Internationale toernooien
Erik speelde vele internationale toernooien en trok de wereld rond. Nam deel aan EK’s (o.a. in 2014 en 2016) en WK’s, onder meer in China in 2013 en in Jakarta in 2015. Het ging steeds beter. Hij klom gestaag op de internationale ranking en begon ook Super Series toernooien te spelen (de hoogste categorie toernooien in die tijd). In 2016 bezocht Erik de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, waar zijn vriendin, Birgit Overzier, voor de 3e keer aan een Olympische Spelen mee deed. Erik was die keer slechts toeschouwer, maar vastberaden om een volgende keer er zelf te staan, in 2020 in Tokio.
Duitse Nationaliteit
In mei 2017 won Erik een internationaal toernooi in Slovenië. In de zomer van 2017 ging hij naar Nieuw Zeeland voor een trainingsstage en won eveneens een internationaal toernooi ter plekke. Het ging goed met Erik en met zijn carrière. Hij maakte plannen voor de toekomst.
Sprak met de Duitse badmintonbond en besloot te naturaliseren om de Duitse nationaliteit te krijgen. Doel was namens Duitsland naar de Olympische Spelen. Op de internationale ranking was hij inmiddels opgeklommen tot plaats 73. Eind oktober speelde Erik de BitBurger Open in Saarbrücken. De volgende toernooien waren al geregeld, namelijk de Scottish Open eind november en half december de Italian International.
16 november 2017 sloeg noodlot toe
Maar zover kwam het niet. Op 16 november 2017 sloeg het noodlot toe. Erik was op weg naar een training met de Duitse nationale selectie, maar kwam die ochtend niet aan. Op de A3 was een zeer ernstig ongeluk gebeurd.
Een vrachtwagen was op volle snelheid op een stilstaande file ingereden. Erik stond in die file en was betrokken bij het ongeluk. Aan het einde van de dag hebben zijn vader en moeder, zijn hoogzwangere vriendin, zijn zus en haar vriend en enkele naaste vrienden afscheid van hem moeten nemen.
Zo kwam er een abrupt einde aan een lieve jongen van 26 jaar, in de bloei van zijn leven en midden in een mooie topsportcarrière.
We hopen dat met de Erik Meijs Foundation de legacy, de levenswijze van Erik, tot in lengte van dagen behouden blijft.
Stef en Karin Meijs
Erik Meijs
in beeld
Klik op foto voor vergroting
